Seeing life through different eyes

Met pen en papier zette ik me vanochtend neer aan m'n vaste tafeltje in Garden Café, een heerlijke koffie om wakker te worden en mijn blik op oneindig ... Nu ik al zo'n vier maanden weg ben van huis, is het misschien tijd voor wat reflectie. Even denken, wat valt er zoal te vertellen over mijn leventje in Nicaragua.

Eerst en vooral: het weer is fantastisch! Ik hoor hier overal mensen klagen over de hitte, de zon, het zweet, en ik moet toegeven, sommige dagen is het écht afzien, maar dan denk ik aan jullie in het koude en natte België, waar de winter voor de deur staat, en dan vind ik die warmte plots al wat beter meevallen. Een jaar zonder winter: pluspunt nr. 1 van het leven hier in Granada.

Elke dag wandel ik rustig door het centrum, langs 'parque central' richting de kathedraal met een fantastisch zicht op 'Volcán Mombacho'. Ik neem mezelf voor om niet zomaar haastig naar mijn bestemming te lopen, maar even rond te kijken en te genieten van deze schitterende omgeving. Pluspunt nr. 2: Granada is prachtig!

Hoewel er elke dag nog wel iets nieuws gebeurt, ben ik het leven in Granada stilaan gewoon. De dag begint om 6u - 'uitslapen' staat niet in de Nica woordenboek. Het is trouwens het aangenaamste moment van de dag wat de temperatuur betreft. Eerst een uurtje fitness, en nadien snel langs het 'fruitmevrouwtje' op de hoek aan de kerk voor een zakje fruit voor 10 cordobas (30 cent), inclusief plastiek vork. Ik wandel naar mijn werk, een kantoor in het centrum van de stad, net iets verder dan het gekende 'Garden Café' waar ik elke dag even binnen wandel voor een koffie 'para llevar' (om mee te nemen).

Het 'kantoor' van La Esperanza Granada is absoluut niet te vergelijken met wat we in België van een kantoor gewoon zijn. Eerst en vooral is het hek om binnen te komen altijd op slot. Je fluit of roept even naar binnen en wacht op de eerste die besluit om zich recht te zetten om de deur open te doen. Ik ben gewoonlijk tegen 9u op kantoor en werk samen met Pauline achteraan in de ruimte, elk achter een computer. Vooraan zitten Karen en Donald. Door het hek zien we regelmatig paard en kar voorbij komen, en om de zoveel dagen valt de elektriciteit uit en zitten we enkele uren zonder werk. Het leven zoals het is hier in Granada.

Mijn taken binnen de NGO zijn de voorbije weken nogal wat veranderd en het is heel leerrijk om een mentor te hebben als Pauline. Zij werkt al jaren als algemeen directeur van de NGO en kent dus de kneepjes van het vak. Ik ben ondertussen zowel communicatie- en promotieverantwoordelijke als coördinator voor het beursprogramma van de middelbare school. Ik werk vaak op kantoor, maar ga ook geregeld naar de 'barrios' voor rondleidingen, coördinatie van groepen, bouwprojecten en andere activiteiten. Ik breng de middelbare school elke week een bezoekje en mag binnenkort weer heel wat kindjes blij maken met een beurs om naar het middelbaar te gaan.

Ik doe mijn job graag. Elke dag is een nieuw avontuur en het is fantastisch om bezig te zijn met wat je graag doet. Voor de meesten onder jullie is het vreemd dat ik zonder probleem wil werken voor niets, als vrijwilliger. Het leven hier in Granada heeft me veel geleerd over de manier waarop iedereen verschillend naar het leven kijkt. Dat is voor mezelf het belangrijkste pluspunt: ik heb geleerd hoe je het leven kan zien door andere ogen. Ik heb voor mezelf een nieuw perspectief gevonden.

Rond de middag ga ik even een uurtje naar huis om wat te eten, en in de namiddag is het opnieuw naar kantoor. Ik werk meestal tot 16u zodat ik nog wat boodschappen kan doen voor het donker wordt. Om 18u is het pikkedonker in Granada. In ons steegje, waar ik samen met drie andere vrijwilligers in een klein huisje woon, spelen de kinderen op straat tot het tijd is voor bed. Er is altijd veel lawaai bij ons, vooral wanneer de verkopers langskomen, al roepend door het steegje: paaaaaaaan! dat is de bakker - 'helado, helado, helado', ijsjes in plastic zakjes - la prensa, la prensaaaaa, en daar is de krant. Alles wat je nodig hebt, je moet zelfs je huis niet uit.


De weekends breng ik door in Garden Café met een boek, of aan het zwembad om te ontsnappen aan de hitte. 's Avonds gaan we soms op stap met de vrijwilligers, iets lekkers gaan eten of genieten van een verfrissende Toña (lokaal pintje). Het is hier wel aangenaam vertoeven in Granada.

Heb ik trouwens al vermeld dat Granada prachtig is bij zonsondergang?